علت های بروز جوش صورت

جوش صورت چیست؟

جوش صورت یک بیماری شایع پوستی است که در آن منافذ پوست توسط مو، سبوم (یک ماده روغنی)، باکتری‌ها و سلول‌های مرده پوست مسدود می‌شوند. این انسدادها باعث ایجاد جوش‌های سرسیاه، جوش‌های سر سفید، ندول‌ها و سایر انواع جوش‌ها می‌شوند. اگر جوش دارید، بدانید که تنها نیستید. این شایع ترین بیماری پوستی است که مردم به آن تجربه می‌کنند.

تخمین زده شده است که 80 درصد افراد از 11 تا 30 سال حداقل نوع خفیف جوش را تجربه می‌کنند و اکثر افراد در برخی از دوره‌های زندگی خود تحت تأثیر آن قرار دارند. اگرچه این مسئله عمدتا نوجوانان و جوانان مبتلا به تغییرات هورمونی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما بسیاری از افراد با جوش صورت از 20، 30 سالگی و بیشتر با آن مبارزه می‌کنند. حتی بعضی‌ها برای اولین بار در بزرگسالی دچار آکنه می‌شوند.

صورت، پیشانی، قفسه سینه، شانه‌ها و قسمت فوقانی کمر شایع‌ترین قسمت‌هایی از بدن است که ممکن است دچار جوش شوند. غدد روغنی در سراسر بدن وجود دارند، اما مکان‌هایی هستند که بیشترین تعداد را دارند. بهترین راه برای درمان جوش صورت بستگی به شدت آن دارد. جوش می‌تواند خفیف (چند جوش گاه به گاه) متوسط (پاپول‌های التهابی) یا شدید (گره و کیست) باشد.

علت ایجاد جوش صورت

انواع مختلف جوش صورت

جوش صورت می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد که عبارتند از:

جوش‌های سرسیاه: برجستگی‌های باز روی پوست که پر از چربی اضافی و پوست مرده هستند. به نظر می‌رسد که این گودال‌ها رسوب کرده اند، اما لکه‌های تیره در واقع به خاطر انعکاس نور نامنظم در فولیکول مسدود شده ایجاد می‌شود.

جوش‌های سر سفید: برجستگی‌هایی که در اثر چربی و پوست مرده بسته می‌مانند.

پاپول یا دانه سفت: برجستگی‌های کوچک قرمز یا صورتی رنگ که ملتهب می‌شوند.

جوش چرکی: جوش‌های حاوی چرک هستند. به نظر می‌رسد مانند جوش‌های سر سفید هستند که توسط حلقه‌های قرمز احاطه شده اند. در صورت برداشتن یا خراشیده شدن می‌توانند باعث ایجاد زخم شوند.

آکنه قارچی: این نوع وقتی ایجاد می‌شود که بیش از حد مخمر در فولیکول‌های مو ایجاد شود. ممکن است دچار خارش و التهاب شوید.

گره‌ها: جوش‌های جامدی که در عمق پوست ایجاد می‌شوند. آن‌ها بزرگ و دردناک هستند.

کیست: جوش‌های چرکی هستند که می‌توانند باعث ایجاد زخم شوند.

همه این اشکال جوش می‌توانند بر عزت نفس فرد تأثیر بگذارند. بهتر است زودتر از ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود کمک بگیرید تا بتوانند در تعیین بهترین گزینه‌های درمانی کمک کنند.

علت جوش‌های صورت

علت جوش صورت

جوش صورت عمدتا یک بیماری هورمونی است که توسط هورمون‌های آندروژن هدایت می‌شود، که به طور معمول در سال‌های بزرگسالی و جوانی فعال می‌شوند. حساسیت به این هورمون‌ها، همراه با باکتری‌های سطح روی پوست و اسیدهای چرب موجود در غدد چربی، می‌تواند منجر به جوش شود.

موارد خاص می‌توانند باعث ایجاد جوش صورت و یا بدتر شدن آن شوند:

نوسان سطح هورمون‌ها در دوره قاعدگی زنان

دست کاری کردن زخم‌های جوش

آلودگی هوا و شرایط خاص آب و هوایی، به ویژه رطوبت بالا.

استفاده از محصولات مراقبت شخصی و روغنی مانند، لوسیون‌های سنگین، کرم‌ها و وکس یا کار در محلی که به طور معمول با چربی در تماس هستید مانند، کار در رستورانی که سطوحی از مواد غذایی چرب و روغن سرخ کردنی وجود دارد.

استرس که باعث افزایش هورمون کورتیزول می‌شود، می‌تواند باعث شعله ور شدن جوش نیز شود.

برخی از داروها

ژنتیک

برخی مطالعات، غذاها و رژیم‌های خاص با آکنه مرتبط هستند. شیر فاقد چربی، پروتئین آب پنیر و رژیم‌های غذایی حاوی مقدار زیادی قند ممکن است در ایجاد جوش‌های صورت نقش داشته باشند. شکلات ارتباط مستقیمی با جوش ندارد. یکی دیگر از دلایل آن، افزایش هورمون‌هایی به نام آندروژن (به طور خاص تستوسترون) است که هم زنان و هم مردان تولید می‌کنند. این هورمون‌ها تمایل دارند در سال‌های نوجوانی در اوج خود باشند.

مصرف یک رژیم غذایی مغذی و متعادل همراه با مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه، به ویژه انواع غنی از ویتامین C و بتاکاروتن، به کاهش التهاب کمک می‌کند. همچنین برخی شواهد نشان می‌دهند که خوردن ماهی می‌تواند به فرد کمک کند.

جوش صورت گاهی منجر به زخم می‌شود. زمانی اتفاق می‌افتد که جوش به پوست نفوذ کرده و به لایه‌های عمیق آن آسیب برساند. التهاب باعث متورم شدن منافذ آن شده و تجزیه در دیواره منافذ رخ می‌دهد. البته جای زخم می‌تواند باعث ایجاد اضطراب شود که امری طبیعی است.

۲. استفاده از محصولات مسدود کننده‌ی منافذ پوست

چربی معدنی‌ای که در بعضی از لوسیون‌ها موجود است، عاملی قوی‌ در مرطوب‌سازی پوست است، اما باعث انسداد منافذ پوست و در نتیجه به‌وجود‌ آمدن جوش صورت می‌شود. سیلیکون موجود در محصولات بهداشتی و آرایشی ماده‌ی دیگری است که باعث بسته شدن منافذ پوست می‌شود.

چه باید کرد؟

قبل از استفاده از محصولات آرایشی و بهداشتی مطمئن بشوید که فاقد ماده‌ی کامدوژنیک باشند؛ یعنی مواد به‌کار رفته در این محصولات موجب انسداد منافذ پوستی نشوند. در بعضی مواقع حتی استفاده از محصولات آرایشی و بهداشتی‌ فاقد کامدوژنیک نیز باعث ایجاد جوش صورت می‌شود؛ در این‌صورت باید به متخصص پوست مراجعه کنید چون ممکن است به ماده‌ی دیگری در آن محصولات حساسیت داشته باشید.

حتما بخوانید: راهنمای خرید محصولات مراقبت از پوست

۳. زیاده‌روی در استفاده از داروهای بدون نسخه

پودرهای نامناسب و علت جوش صورت

yektanet.com

استفاده‌ی بیش از حد از داروهای بدون نسخه‌‌ای که حاوی موادی چون اسید سالیسیلیک، بنزویل پرواکسید یا سولفور هستند موجب خشکی پوست و ایجاد لک و چربی می‌شود. این مواد ظاهر جوش‌های شما را تغییر می‌دهند و آنها را ناخوشایندتر می‌کنند. اگر این مواد بیش از حد استفاده شوند، اجزای سازنده‌ی فعال موجود در آنها به‌تدریج لایه‌ی بیرونی پوست را می‌سوزانند، جوش‌ها را قرمزتر و پنهان کردن آنها را سخت‌تر می‌کنند.

چه باید کرد؟

برای کاهش التهاب و قرمزی پوست، به‌جای زیاد کردن دُز داروهای مختلف، بهتر است ۲ تا ۳ بار در روز مقدار کمی کرم هیدروکورتیزونِ یک درصد مصرف کنید و بعد با استفاده از کانسیلر آنها را بپوشانید. کانسیلرها حاوی مواد آنتی‌باکتریال هستند و پوست شما را شفاف و روشن می‌کنند.

۴. استفاده از شامپوها و نرم‌کننده‌های نامناسب

سولفات‌ها (مواد پاک‌کننده)، مواد رطوبت‌زای غلیظ و سنگین و سیلیکون‌های موجود در شامپو و حالت‌دهنده‌های مو منافذ پوست را مسدود می‌کنند و باعث ایجاد آکنه و جوش‌های آزاردهنده در سینه، پشت گردن، کتف‌ها و ناحیه‌ی خط رویش مو می‌شوند.

چه باید کرد؟

پس از شست‌و‌شوی موهایتان با شامپو یا نرم‌کننده، سر خود را زیر دوش کمی کج کنید تا باقی‌مانده‌ی مواد شوینده کاملا شسته شود. سایر قسمت‌های بدن مانند سینه و پشت را نیز خوب آب‌کشی کنید. قبل از خروج از حمام صورت‌تان را دوباره با آب بشویید تا مطمئن شوید که هیچ‌گونه ماده‌ی بهداشتی‌ای روی پوست‌تان باقی نمانده است.

پرفروش‌ترین محصولات ضدجوش دیجیکالا

۵. سیگار کشیدن

سیگار کشیدن و علت جوش صورت

هر بار که سیگارتان را روشن می‌کنید، درصد اکسیژنی که به پوست‌تان می‌رسد، کاهش می‌یابد. سیگار کشیدن فقط موجب سرطان و از بین رفتن کلاژن و الاستین و در نتیجه چروک شدن پوست نمی‌شود، بلکه به‌خاطر وجود ماده‌ی کارسینوژن در دود آن آثار مخرب دیگری چون انسداد منافذ پوستی و تحریک پوست را نیز به همراه دارد.

سیگار باعث می‌شود پوست شما خشک و تحریک‌پذیر شود و چربی بیشتری تولید کند که نتیجه‌ی آن ایجاد جوش‌های بیشتر است.

چه باید کرد؟

کار این بخش خیلی خیلی ساده است: سیگار نکشید؛ هم عمرتان زیادتر می‌شود و هم پوست‌تان بهتر و زیباتر.

حتما بخوانید: لایه برداری پوست صورت با ۲۸ ماسک موثر خانگی

۶. شست‌وشوی زیاد

بیشتر افرادی که پوست‌شان آکنه دارد، فکر می‌کنند با شست‌و‌شوی بیشتر صورت و استفاده از لایه‌بردارها یا برس‌های پاکسازی پوست‌شان صاف می‌شود اما در واقع این کار مشکل را حادتر و شدیدتر می‌کند. آنچه در واقعیت رخ می‌دهد پخش شدن باکتری‌ها روی سطح وسیع‌تری از پوست و بدتر شدن شرایط است.

چه باید کرد؟

پوست خود را با مواد پاک‌کننده‌ی ملایم (صابون، لایه‌بردار، تونر یا محصولات مراقبت از پوست و …) بشویید و از مرطوب‌کننده‌ها استفاده کنید. از محصولاتی استفاده کنید که به باز شدن منافذ پوست کمک می‌کنند و در آنها لاکتیک اسید، گلیکولیک یا اسیدهای هیدروکسی آلفا به‌کار رفته است.

۷. فشار دادن جوش‌ها

علت جوش صورت و فشار دادن جوش

درست است که فشار دادن جوش‌ها و دست‌کاری کردن آنها تا حدی خوشایند و وسوسه‌برانگیز است اما وقتی به زخم و قرمزی به‌جامانده از فشار دادن فکر کنید، قطعا پشیمان خواهید شد. با فشار دادن جوش و تخلیه کردن چربی‌ها احتمال نفوذ میکروب در عمق پوست را بیشتر می‌کنید، میکروب‌ها را در زیر پوست پخش می‌کنید و در نتیجه باعث افزایش جوش‌ها می‌شوید.

چه باید کرد؟

به هیچ‌وجه با جوش‌ها بازی نکنید. آنها را لمس نکنید و فشار ندهید. اجازه بدهید این مهمانان ناخوشایند خودشان به مرور زمان بهبود پیدا کنند. با فشار دادن و تحریک جوش‌ها نه‌تنها از شرِّ آنها خلاص نمی‌شوید بلکه مشکلات جدیدی به مشکلات‌تان اضافه می‌شود و شما می‌مانید و پوستی که ناصاف شده و زخم و قرمزی روی آن به جا مانده است.

۸. درگیری با استرس‌ها

استرس یکی از عوامل ایجاد آکنه و آکنه نیز عامل ایجاد استرس است؛ در حقیقت این دو در یک چرخه‌ی معیوب با هم مرتبط‌ هستند. وقتی تحت فشارید پوست شما هورمون‌های استرس (مانند کورتیزول) تولید می‌کند. این هورمون غدد چربی را به ساختن تستوسترون تحریک می‌کند، میزان تولید چربی را افزایش می‌دهد و در نهایت جوش‌ها یکی پس از دیگری ظاهر می‌شوند.

منبع:https://qpwh.org/

HPV چیست؟

نحوه انتقال ویروس اچ پی وی (HPV)

HPV  از طریق تماس مستقیم، اغلب از طریق رابطه جنسی یا رابطه جنسی دهانی با فرد آلوده منتقل می شود. عفونت HPV دستگاه تناسلی ممکن است از طریق راه های غیرجنسی نیز منتقل شود، راه های غیر جنسی انتقال HPV دستگاه تناسلی عمدتا از طریق انتقال از مادر باردار به نوزاد تازه متولد شده در زمان تولد است. در این حالت ویروس قادر است از طریق پدر یا مادر به فرزندان منتقل شود. اصلی ترین روش انتقال، از طریق مادر باردار در دوران بارداری یا زایمان یا از طریق تخمک یا اسپرم آلوده در زمان لقاح می باشد.

ویروس اچ پی وی (HPV) بر اساس ارتباط اپیدمیولوژیک با سرطان دهانه رحم به دو گروه کم خطر و پر خطر طبقه بندی می شوند:

گروه کم خطر: HPV 6 و HPV 11 انواع کم خطر HPV هستند. آنها تقریباً 90 درصد با زگیل تناسلی مرتبطند. HPV11 می تواند باعث تغییر در دهانه رحم شود. زگیل های تناسلی به شکل برجستگی ها یا ضایعات بر روی دستگاه تناسلی چند هفته یا چند ماه پس از رابطه با یک شریک جنسی که HPV دارد، ظاهر می شوند و باعث ایجاد بیماری های جدی از جمله سرطان نمی شوند.

گروه پر خطر: گروه پر خطر یا آنکوژن (به عنوان مثال انواع HPV 16، 18، 31، 33 و 45( بیشتر با سرطان دهانه رحم مرتبط هستند. نوع 16 علت تقریباً 50٪ سرطان های دهانه رحم در سراسر جهان است و انواع 16 و 18 با هم حدود 70٪ سرطان های دهانه رحم را تشکیل می دهند. عفونت با نوع HPV پرخطر برای توسعه سرطان دهانه رحم ضروری تلقی می شود، اما به خودی خود برای ایجاد سرطان کافی نیست. اکثر زنان مبتلا به عفونت ویروس اچ پی وی (HPV) به سرطان مبتلا نمی شوند. بیشتر این ویروس ها فاقد علائم بوده و بدن آنها را حذف می کند. تیپ‌های ۴۵ و ۳۱ حدود ۱۰- ۵ درصد از سرطان های سرویکس را باعث می شوند.

توضیحاتی کوتاه در مورد ویروس HPV

بیشتر زنان و مردان فعال جنسی در بعضی از دوران زندگی خود به ویروس HPV مبتلا می‌شوند.

ویروس HPV می‌تواند از طریق رابطه جنسی دهانی ، واژن یا مقعد گسترش یابد.

ویروس HPV می‌تواند منجر به زگیل تناسلی و برخی از انواع سرطان شود.

بعضی اوقات ، ویروس HPV می‌تواند هنگام تولد به نوزادی منتقل شود که باعث عفونت دستگاه تناسلی یا تنفسی می‌شود.

هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، اما واکسیناسیون‌های ایمن و موثر در سن ۱۱ تا ۱۲ سالگی توصیه می‌شود.

عوامل خطرزای ویروس HPV

برخی از عوامل خطرزا که باعث افزایش و انقباض ویروس HPV می‌گردد شامل:

داشتن تعداد بیشتری شریک جنسی

رابطه جنسی با کسی که چندین شریک جنسی داشته است

داشتن سیستم ایمنی ضعیف ، به دلیل ویروس HIV یا بعد از پیوند عضو

داشتن مناطق آسیب دیده پوست

داشتن تماس شخصی با زگیل یا مناطقی که در معرض ویروس HPV قرار گرفته است

رفتار ویروس HPV

انواع مختلف ویروس HPV علائم متفاوتی هم خواهند داشت. ویروس‌های HPV می توانند منجر به زگیل دستگاه تناسلی و سرطان شوند. هیچ درمانی برای ویروس وجود ندارد ، اما علائم آن قابل درمان است.

زگیل: از علائم شایع برخی از انواع ویروس HPV زگیل‌ها ، به خصوص زگیل تناسلی است.

زگیل های تناسلی ممکن است به صورت یک برجستگی کوچک ، خوشه ای از برجستگی یا برجستگی‌های ساقه مانند ظاهر شوند. آنها معمولاً در خانم‌ها در دهانه رحم و در آقایان در آلت تناسلی بصورت در ورم خون وجود دارد. همچنین ممکن است در اطراف مقعد و کشاله راننیز ظاهر شوند.

این زگیل‌ها می توانند از نظر اندازه و ظاهر متفاوت باشند. یعنی بصورت بزرگ ، کوچک ، مسطح یا گل کلم شکل باشند و ممکن است به رنگ سفید یا رنگ گوشتی ظاهر گردند.

سایر زگیل های مرتبط با ویروس HPV شامل زگیل های مشترک ، پلانتار و زگیل‌های صاف هستند.

زگیل های معمول – برجستگی‌های ناصاف هستند که معمولاً در دست ها ، انگشتان و آرنج دیده می‌شوند.

زگیل‌های پلانتار – به عنوان رشد سخت و دانه دار روی پاها توصیف می شود. آنها معمولاً روی پاشنه پا ظاهر می‌شوند.

زگیل‌های مسطح – به طور کلی در کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان مشاهده می‌گردد. آنها به صورت ضایعات صاف و کمی برجسته ظاهر می شوند که تیره تر از رنگ طبیعی پوست هستند و معمولاً در صورت ، گردن یا مناطقی که خراشیده شده اند دیده می شوند.

درمان زگیل ویروس HPV

معمولاً از اسید سالیسیلیک برای درمان برخی زگیل‌ها استفاده می شود. اما زگیل‌های حاصل از HPV اغلب بدون درمان برطرف می‌شوند. با این وجود داروهایی وجود دارد که برای از بین بردن خود زگیل روی پوست قابل استفاده است.

 منبع:مجله اینترنتی قندپهلو

تاریخچه کاشت مو

اما چرا ریزش مو اتفاق می افتد؟ علت ریزش مو می تواند ساده و موقتی مانند کمبود ویتامین یا پیچیده باشد. با این که در بیشتر موارد، ژنتیک عامل اصلی ریزش مو است، اما عواملی مانند رژیم غذایی، استرس، بیماری ها، تغییرات هورمونی یا مصرف برخی داروها می توانند دخیل باشند.

ریزش مو می تواند به صورت تدریجی یا ناگهانی اتفاق افتاده و می تواند موقتی یا دائمی باشد. زمانی که سن بالا می رود و ریزش موی معمولی ادامه پیدا می کند، بدن دیگر توانایی جایگزینی موهای از دست رفته را نخواهد داشت و به تدریج شاهد کم پشت شدن موها خواهیم بود و راهی برای توقف آن وجود ندارد. اما ریزش موی ناگهانی عمدتا در پی استرس یا مشکلات جسمانی مانند مصرف برخی داروها، استرس زایمان، کمبود ویتامین ها، خستگی یا ابتلا به برخی بیماری ها ایجاد می شود که خوشبختانه با تغییر در سبک زندگی می توان روند ریزش مو را کنترل کرد.

افرادی که درگیر ریزش مو می شوند، به سراغ درمان هایی پزشکی مانند مصرف دارو یا استفاده از گیاهان دارویی می روند و ممکن است بعد از مدتی به نتایج دلخواه خود نرسند و خسته شوند. در چنین شرایطی، راه حل های دائمی مانند کاشت مو که نتایج طبیعی و موفق آمیزی را به همراه دارد، به میان می آید.

تاریخچه کاشت مو

اولین پیوند مو در سال 1939 و در ژاپن انجام شد. رفته رفته پزشکان توانستند با استفاده از تکنیک پلاگ (Plug)، گرافت های بزرگ تری را به پیوند بزنند که البته به علت ضخامتی که داشتند، نتایج زیبایی چندانی را به همراه نداشت. به مرور، پیوند با گرافت های کوچک تری انجام شد و نتایج رضایت بخشی را به همراه داشت.

در سال 1995، روش FUT یا برداشت نواری فولیکول ها انجام شد و تا سال ها روش محبوب کاشت مو به حساب می آمد. به مرور زمان و با پیشرفت دستگاه ها، روش FUE (برداشت واحدهای فولیکولی) و دیگر روش ها مانند SUT,DHI,SUPER FUE و میکروگرافت اضافه شدند که این روزها مورد استفاده قرار می گیرند.

مراحل کاشت مو روش میکروگرافت

برداشت مو از قسمت بانک مو (پشت سر و یا در آقایان می‌تواند ریش و سیبیل هم باشد)

جداسازی و آماده کردن بانک مو از قسمت‌های برداشته شده

کاشت مو: راه حل دائمی رفع ریزش مو

کاشت مو، روش جراحی است که با برداشت فولیکول ها از ناحیه اهدایی یا بانک مو و پیوند آن ها به ناحیه گیرنده همراه است، منظور از ناحیه اهدایی، قسمت های پشت و کناره های سر است که تراکم موی خوبی دارند و موهای این نواحی نسبت به ریزش و تغییرات هورمونی مقاوم هستند و منظور از ناحیه اهدایی، ناحیه خالی از مو یا کم مو است. نکته بسیار مهم در خصوص کاشت مو این است که افرادی که خواهان انجام این روش هستند، باید بانک موی مناسبی داشته باشند تا نتایج ایده آل و طبیعی حاصل شود.

تمامی افرادی که از ریزش مو یا نازک شدن موهای خود رنج می برند و واجد شرایط انجام کاشت مو هستند، می توانند از مزایای دائمی این روش مانند بهبود زیبایی ظاهری و بالا رفتن سطح اعتماد به نفس بهره مند شوند. کاشت مو روشی است که با کمترین میزان تهاجم انجام می شود و نتایج شگفت انگیزی را همراه خود دارد. معمولا سه تا چهار هفته بعد از کاشت مو، شاهد ریزش موهای کاشته شده خواهیم بود اما بعد از گذشت سه تا چهار ماه، موها مجدد رشد می کنند و نتایج نهایی نه ماه تا یک سال بعد از جراحی، به خوبی قابل مشاهده خواهد بود.

کاشت و پیوند مو در نواحی مبتلا به طاسی

جراحی کاشت مو

جراحی ترمیم مو می تواند رشد طبیعی موی های شما را مجددا بازگرداند

جراحی کاشت مو ، جراحی ترمیم مو یکی از روش های جراحی می باشد که باعث می شود تا رشد طبیعی موهای سر شما در صورت انجام صحیح این عمل به سر شما بازگردد. یعنی شما زمانی که به آرایشگاه بروید کسی متوجه جراحی ترمیم مو شما نخواهد شد. طبیعی جلوه کردن این نوع جراحی باعث می شود تا طرفداران زیادی داشته باشد. جراحی کاشت مو در خیلی از موارد به صورت سرپایی انجام می شود.

در برخی افراد این نوع جراحی با بی هوشی موضعی همراه است. خیلی از افراد پس از انجام عمل جراحی درد خاصی را حس نمی کنند چرا که عمل سختی نمی باشد. پس همانطور که گفته شد برای اینکه بتوانید عمل موفقی داشته باشید بهتر است از پزشک متخصص و ماهر کمک بگیرید.

آیا جراحی کاشت مو می تواند برای شما مناسب باشد؟

شاید برای شما هم سوال باشد که چه کسانی می توانند جراحی کاشت مو انجام دهند؟ بیشتر افرادی که کم مو یا طاس هستند و یک منطقه از سر آنها دارای طاسی می باشد مناسب کاشت مو می باشند. همچنین در زنان نیز افرادی که همین ویژگی را دارا می باشند می توانند جراحی کاشت مو انجام دهند. از نظر پزشکی برخی از افراد کاندیدای بهتری برای کاشت مو می باشند. پزشکان به آن افراد توصیه می کنند که بهتر است جراحی کاشت مو انجام دهند.

این مقاله هم بخوانید  مقایسه کاشت مو به روش FUT با کاشت مو به روش FUE

افراد با توجه به مدل مو و شکل ریزش موی سر آنها می توانند پیوند کاشت مو با انتقال فولیکول های مو را انجام دهند. می دانیم که بیماران الگوی متفاوتی از ریزش مو دارند. برخی از آنها دارای ریزش بسیار و برخی دیگر دارای ریزش اندکی می باشند. شما می بایست دیدگاه واقع گرایانه ای نسبت به ریزش مو داشته باشید. بهتر است با دیدگاه منطقی به سراغ جراحی های کاشت مو بروید. برخی از جراحان کیفیت کار بهتری دارند.

عوامل زیادی وجود دارد که کاشت موی شما را تحت تاثیر خود قرار می دهد. متغییر مهم و کلیدی در این بین عرضه و تقاضا می باشد. عرضه در واقع میزان موجود بودن بانک موی سر شما می باشد. یعنی شما چه مقداری مو در پشت و دو طرف سر خود دارید که می توان از آن برای کاشت نواحی طاس استفاده نمود. تقاضا نیز میزان طاسی سر شما می باشد. چه مقداری از سر شما دچار طاسی است. پس مهم ترین عامل در این زمینه عرضه و تقاضا می باشد.

مشورت با یک پزشک جراح ترمیم مو

شما برای آگاهی از وضعیت سر خود می بایست با یک متخصص پوست و مو مشورت کنید تا راهکارهای مناسب جراحی را برای شما بیان کند. بهتر است از جراحانی استفاده کنید که قبلا حساب خود را به درستی پس داده اند. ما به شما توصیه می کنیم برای رسیدن به یک نتیجه دلخواه بهتر است پزشکان واجد شرایط را انتخاب کنید تا در انتها نتیجه رضایت بخش تری بگیرید.

منبع: مجله اینترنتی قند پهلو