HPV چیست؟

نحوه انتقال ویروس اچ پی وی (HPV)

HPV  از طریق تماس مستقیم، اغلب از طریق رابطه جنسی یا رابطه جنسی دهانی با فرد آلوده منتقل می شود. عفونت HPV دستگاه تناسلی ممکن است از طریق راه های غیرجنسی نیز منتقل شود، راه های غیر جنسی انتقال HPV دستگاه تناسلی عمدتا از طریق انتقال از مادر باردار به نوزاد تازه متولد شده در زمان تولد است. در این حالت ویروس قادر است از طریق پدر یا مادر به فرزندان منتقل شود. اصلی ترین روش انتقال، از طریق مادر باردار در دوران بارداری یا زایمان یا از طریق تخمک یا اسپرم آلوده در زمان لقاح می باشد.

ویروس اچ پی وی (HPV) بر اساس ارتباط اپیدمیولوژیک با سرطان دهانه رحم به دو گروه کم خطر و پر خطر طبقه بندی می شوند:

گروه کم خطر: HPV 6 و HPV 11 انواع کم خطر HPV هستند. آنها تقریباً 90 درصد با زگیل تناسلی مرتبطند. HPV11 می تواند باعث تغییر در دهانه رحم شود. زگیل های تناسلی به شکل برجستگی ها یا ضایعات بر روی دستگاه تناسلی چند هفته یا چند ماه پس از رابطه با یک شریک جنسی که HPV دارد، ظاهر می شوند و باعث ایجاد بیماری های جدی از جمله سرطان نمی شوند.

گروه پر خطر: گروه پر خطر یا آنکوژن (به عنوان مثال انواع HPV 16، 18، 31، 33 و 45( بیشتر با سرطان دهانه رحم مرتبط هستند. نوع 16 علت تقریباً 50٪ سرطان های دهانه رحم در سراسر جهان است و انواع 16 و 18 با هم حدود 70٪ سرطان های دهانه رحم را تشکیل می دهند. عفونت با نوع HPV پرخطر برای توسعه سرطان دهانه رحم ضروری تلقی می شود، اما به خودی خود برای ایجاد سرطان کافی نیست. اکثر زنان مبتلا به عفونت ویروس اچ پی وی (HPV) به سرطان مبتلا نمی شوند. بیشتر این ویروس ها فاقد علائم بوده و بدن آنها را حذف می کند. تیپ‌های ۴۵ و ۳۱ حدود ۱۰- ۵ درصد از سرطان های سرویکس را باعث می شوند.

توضیحاتی کوتاه در مورد ویروس HPV

بیشتر زنان و مردان فعال جنسی در بعضی از دوران زندگی خود به ویروس HPV مبتلا می‌شوند.

ویروس HPV می‌تواند از طریق رابطه جنسی دهانی ، واژن یا مقعد گسترش یابد.

ویروس HPV می‌تواند منجر به زگیل تناسلی و برخی از انواع سرطان شود.

بعضی اوقات ، ویروس HPV می‌تواند هنگام تولد به نوزادی منتقل شود که باعث عفونت دستگاه تناسلی یا تنفسی می‌شود.

هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، اما واکسیناسیون‌های ایمن و موثر در سن ۱۱ تا ۱۲ سالگی توصیه می‌شود.

عوامل خطرزای ویروس HPV

برخی از عوامل خطرزا که باعث افزایش و انقباض ویروس HPV می‌گردد شامل:

داشتن تعداد بیشتری شریک جنسی

رابطه جنسی با کسی که چندین شریک جنسی داشته است

داشتن سیستم ایمنی ضعیف ، به دلیل ویروس HIV یا بعد از پیوند عضو

داشتن مناطق آسیب دیده پوست

داشتن تماس شخصی با زگیل یا مناطقی که در معرض ویروس HPV قرار گرفته است

رفتار ویروس HPV

انواع مختلف ویروس HPV علائم متفاوتی هم خواهند داشت. ویروس‌های HPV می توانند منجر به زگیل دستگاه تناسلی و سرطان شوند. هیچ درمانی برای ویروس وجود ندارد ، اما علائم آن قابل درمان است.

زگیل: از علائم شایع برخی از انواع ویروس HPV زگیل‌ها ، به خصوص زگیل تناسلی است.

زگیل های تناسلی ممکن است به صورت یک برجستگی کوچک ، خوشه ای از برجستگی یا برجستگی‌های ساقه مانند ظاهر شوند. آنها معمولاً در خانم‌ها در دهانه رحم و در آقایان در آلت تناسلی بصورت در ورم خون وجود دارد. همچنین ممکن است در اطراف مقعد و کشاله راننیز ظاهر شوند.

این زگیل‌ها می توانند از نظر اندازه و ظاهر متفاوت باشند. یعنی بصورت بزرگ ، کوچک ، مسطح یا گل کلم شکل باشند و ممکن است به رنگ سفید یا رنگ گوشتی ظاهر گردند.

سایر زگیل های مرتبط با ویروس HPV شامل زگیل های مشترک ، پلانتار و زگیل‌های صاف هستند.

زگیل های معمول – برجستگی‌های ناصاف هستند که معمولاً در دست ها ، انگشتان و آرنج دیده می‌شوند.

زگیل‌های پلانتار – به عنوان رشد سخت و دانه دار روی پاها توصیف می شود. آنها معمولاً روی پاشنه پا ظاهر می‌شوند.

زگیل‌های مسطح – به طور کلی در کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان مشاهده می‌گردد. آنها به صورت ضایعات صاف و کمی برجسته ظاهر می شوند که تیره تر از رنگ طبیعی پوست هستند و معمولاً در صورت ، گردن یا مناطقی که خراشیده شده اند دیده می شوند.

درمان زگیل ویروس HPV

معمولاً از اسید سالیسیلیک برای درمان برخی زگیل‌ها استفاده می شود. اما زگیل‌های حاصل از HPV اغلب بدون درمان برطرف می‌شوند. با این وجود داروهایی وجود دارد که برای از بین بردن خود زگیل روی پوست قابل استفاده است.

 منبع:مجله اینترنتی قندپهلو